Charakterystyka i zastosowanie aparatów czynnościowych
Aparaty czynnościowe stanowią ważne narzędzie w leczeniu ortodontycznym szczególnie dzieci i młodzieży. Ich zastosowanie pozwala na korekcję nieprawidłowości zgryzu oraz poprawę funkcji narządu żucia. Kiedy się je stosuje? Na czym polega ich działanie? Na te i inne pytania dotyczące tych modeli aparatów ortodontycznych odpowiadamy w niniejszym wpisie. Zapraszamy do lektury.
Charakterystyka aparatów czynnościowych
Aparaty czynnościowe to rodzaj aparatów ortodontycznych, które wykorzystują siły mięśniowe pacjenta do korekcji nieprawidłowości zgryzu oraz poprawy funkcji narządu żucia. Działają one głównie przez stymulację wzrostu i rozwoju kości szczęk, korzystając z naturalnych mechanizmów organizmu. Wyróżnia się aparaty stałe i ruchome, a także aktywne i pasywne, w zależności od konstrukcji oraz sposobu oddziaływania na tkanki.
Zastosowanie aparatów czynnościowych w leczeniu ortodontycznym
Aparaty czynnościowe są stosowane przede wszystkim u dzieci i młodzieży, gdyż w okresie wzrostu i rozwoju można uzyskać najlepsze efekty terapeutyczne. Ich zastosowanie jest szerokie - obejmuje zarówno leczenie wad zgryzu w Legionowie, takich jak nadgryzienie, zgryz otwarty czy krzyżowy, jak i terapię zaburzeń czynnościowych, takich jak atypowe połykanie czy oddychanie przez usta.
Korzyści płynące ze stosowania aparatów czynnościowych
Stosowanie aparatów czynnościowych przynosi wiele korzyści dla pacjentów. Po pierwsze, umożliwiają one korekcję nieprawidłowości zgryzu oraz poprawę funkcji narządu żucia bez konieczności stosowania sił mechanicznych, co jest mniej inwazyjne dla organizmu. Po drugie, działają na przyczyny wad zgryzu, a nie tylko na skutki, co prowadzi do trwałych efektów terapeutycznych. Wreszcie, aparaty te wspomagają prawidłowy rozwój twarzoczaszki oraz poprawiają estetykę twarzy pacjenta.
Czas trwania leczenia aparatem czynnościowym
Czas trwania leczenia aparatem czynnościowym zależy od wielu czynników, takich jak wiek pacjenta, rodzaj wady zgryzu czy stopień zaawansowania problemu. W przypadku dzieci i młodzieży leczenie może trwać od kilku miesięcy do kilku lat, przy czym istotne jest regularne kontrolowanie postępów oraz dostosowywanie aparatu do zmieniających się warunków anatomicznych pacjenta.